Afsluiting van een week Syrië
Door: Frits
Blijf op de hoogte en volg Volksdansgroep Orient Culemborg
16 Augustus 2009 | Syrië, Tartouss
We mochten vanochtend uitslapen tot maar liefst 9 uur. Toen een prima ontbijt met ondermeer 'le petit Syrien qui rit', jam, dikke yoghurt en andere lekkerheden. Daar zaten ook onze Franse vrienden (die na die lange dansavond onze vrienden zijn geworden), waar we geschenken mee hebben uitgewisseld en waarbij we elkaar een goede reis hebben gewenst.
Vervolgens hadden we een paar uur vrij en hebben we een rondje door de stad gelopen. Het viel ons op dat je daar geen hoofddoekjes ziet. Degenen die we aan het strand zagen, waren volgens de mensen die we spraken rijke lui uit de Verenigde Emiraten, Saoedi-Arabië en Irak. We zagen talloze zaakjes met eigenaren die trots waren op hun winkel en die graag op de foto wilden. Natuurlijk nog even op de markt rondgekeken, want dat is altijd leuk in elk buitenland. Daar zagen we ook een lolbroek van de viskraam. Jannie van het orkest vond in een instrumentenzaak een heel mooie, professionele set fluiten. Later op de dag is ze na lang wikken en wegen die set alsnog gaan kopen. Toen nog even wat drinken en terug naar het hotel.
Om 14:30 zijn we vertrokken naar het enige Syrische eiland, Arwad. Dat was nog wel even wat gedoe, want toen de bootverhuurders in dit lage seizoen merkten dat wij een boot wilden, werd elk van ons aangesproken met een "special price". Even leek het erop dat we 15 boten gingen huren. Gelukkig greep Huub in, en er werd een mooie, grote open boot met zonnedek gehuurd. Het eiland heet Arwad is 500 bij 800 m groot en ligt op 20 minuten varen voor de kust van Tartous. Naar het schijnt heeft Cleaopatra daar indertijd haar huwelijksreis doorgebracht. Nu is het er minder romantisch: het is helemaal volgebouwd, de straatjes zijn nog smaller dan Alfama in Lissabon, alle muren zijn beklad en er ligt overal rommel. Het was wel leuk om die straatjes te verkennen want verdwalen kan er niet: je komt steeds weer bij het water uit.
Diverse mensen van de groep raakten aan de praat met een bewoner. Zo kregen enkele van de dames een sierraadje en sprak ik met een bejaarde Libanese zeeman die meldde "dat hij Katendrecht geweldig vond".
Daarna weer snel naar de boot en Tartous, waar we onze laatste (vertraagde) lunch kregen. Op dat moment waren de voorbereidingen voor de bruiloft in volle gang. In de huisjes was iedereen aan het pakken zodat we na het optreden bliksemsnel zouden kunnen vertrekken. Het bruidspaar was er om 22:08 en heel snel daarna deed Oriënt de oud Hollandse (10-plus) serie. Cadeautje gegeven, snel naar de huisjes, douchen, kostuums inpakken en naar de bus. Om 23:04 uur (dus slechts 56 minuten na binnenkomst van het bruidspaar!!) reed de bus weg richting vliegveld (270 kilometer). Dat werd flink dorrijden, we waren er om 02:40 uur, zo'n 2 uur voor vertrek.
We hebben de groep tot aan de incheckgebied begeleid en vanaf daar nam Huub de rol van reisleider over omdat wij met ons zessen nog een paar dagen Jordanië erachteraan plakken. We hadden gevraagd ons even te sms-en als alles gelukt was met het inchecken. Een half uur later belde Huub dat ze nu ineens 1500 Syrische ponden (circa 26 Euro) per persoon vertrekbelasting zouden moeten betalen. Dat was schrikken, want ze hadden geen Ponden meer. Snel Narine uit bed gebeld en die heeft een mannetje op het vliegveld, die het uiteindelijk geregeld heeft zonder verdere betaling. Dat was flink schrikken....
Als het goed is stijgen de 17 Oriënters over een uurtje op en kunnen de afhalers hen morgen (of eigenlijk 'straks') in de armen sluiten.
En hiermee eindigt mijn verslag van de reis van Oriënt. Kars heeft nog een verslag gemaakt van de verdere terugreis, dat je hierna aantreft.
Wij, de Jordanië gangers van de groep zijn woensdag terug. Hiervan zal ik ook een kort verslagje maken.
Frits
Mijco heeft nog wat info over het eilandje opgezocht:
http://en.wikipedia.org/wiki/Arwad
Vervolgens hadden we een paar uur vrij en hebben we een rondje door de stad gelopen. Het viel ons op dat je daar geen hoofddoekjes ziet. Degenen die we aan het strand zagen, waren volgens de mensen die we spraken rijke lui uit de Verenigde Emiraten, Saoedi-Arabië en Irak. We zagen talloze zaakjes met eigenaren die trots waren op hun winkel en die graag op de foto wilden. Natuurlijk nog even op de markt rondgekeken, want dat is altijd leuk in elk buitenland. Daar zagen we ook een lolbroek van de viskraam. Jannie van het orkest vond in een instrumentenzaak een heel mooie, professionele set fluiten. Later op de dag is ze na lang wikken en wegen die set alsnog gaan kopen. Toen nog even wat drinken en terug naar het hotel.
Om 14:30 zijn we vertrokken naar het enige Syrische eiland, Arwad. Dat was nog wel even wat gedoe, want toen de bootverhuurders in dit lage seizoen merkten dat wij een boot wilden, werd elk van ons aangesproken met een "special price". Even leek het erop dat we 15 boten gingen huren. Gelukkig greep Huub in, en er werd een mooie, grote open boot met zonnedek gehuurd. Het eiland heet Arwad is 500 bij 800 m groot en ligt op 20 minuten varen voor de kust van Tartous. Naar het schijnt heeft Cleaopatra daar indertijd haar huwelijksreis doorgebracht. Nu is het er minder romantisch: het is helemaal volgebouwd, de straatjes zijn nog smaller dan Alfama in Lissabon, alle muren zijn beklad en er ligt overal rommel. Het was wel leuk om die straatjes te verkennen want verdwalen kan er niet: je komt steeds weer bij het water uit.
Diverse mensen van de groep raakten aan de praat met een bewoner. Zo kregen enkele van de dames een sierraadje en sprak ik met een bejaarde Libanese zeeman die meldde "dat hij Katendrecht geweldig vond".
Daarna weer snel naar de boot en Tartous, waar we onze laatste (vertraagde) lunch kregen. Op dat moment waren de voorbereidingen voor de bruiloft in volle gang. In de huisjes was iedereen aan het pakken zodat we na het optreden bliksemsnel zouden kunnen vertrekken. Het bruidspaar was er om 22:08 en heel snel daarna deed Oriënt de oud Hollandse (10-plus) serie. Cadeautje gegeven, snel naar de huisjes, douchen, kostuums inpakken en naar de bus. Om 23:04 uur (dus slechts 56 minuten na binnenkomst van het bruidspaar!!) reed de bus weg richting vliegveld (270 kilometer). Dat werd flink dorrijden, we waren er om 02:40 uur, zo'n 2 uur voor vertrek.
We hebben de groep tot aan de incheckgebied begeleid en vanaf daar nam Huub de rol van reisleider over omdat wij met ons zessen nog een paar dagen Jordanië erachteraan plakken. We hadden gevraagd ons even te sms-en als alles gelukt was met het inchecken. Een half uur later belde Huub dat ze nu ineens 1500 Syrische ponden (circa 26 Euro) per persoon vertrekbelasting zouden moeten betalen. Dat was schrikken, want ze hadden geen Ponden meer. Snel Narine uit bed gebeld en die heeft een mannetje op het vliegveld, die het uiteindelijk geregeld heeft zonder verdere betaling. Dat was flink schrikken....
Als het goed is stijgen de 17 Oriënters over een uurtje op en kunnen de afhalers hen morgen (of eigenlijk 'straks') in de armen sluiten.
En hiermee eindigt mijn verslag van de reis van Oriënt. Kars heeft nog een verslag gemaakt van de verdere terugreis, dat je hierna aantreft.
Wij, de Jordanië gangers van de groep zijn woensdag terug. Hiervan zal ik ook een kort verslagje maken.
Frits
Mijco heeft nog wat info over het eilandje opgezocht:
http://en.wikipedia.org/wiki/Arwad
-
16 Augustus 2009 - 13:35
Tineke En Sef:
Wat een heerlijke reis hebben jullie met orient gehad en dan ook nog zo'n onverwacht optreden! Heel veel plezier deze week, zal wel lekker rustig zijn na zo'n hectische tijd!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
