Generale repetie voor de dansers

Heel lang lijkt het ver weg voordat we naar Syrië vertrekken, maar nu komt het toch wel heel snel heel dichtbij! Op donderdag voorafgaand aan ons vertrek, was er een oefenavond voor de dansers. Deze keer zonder orkest, omdat die deels nog op een (dans) folkkamp zijn en omdat het voor hen toch wel weer heel ver is om iedere keer naar Culemborg te komen. Dus werd er gedanst op muziek vanaf cd.
Voorafgaand aan het dansen was er een prachtige gelegenheid om enerzijds de hele groep (maar dan zonder orkest Vranje) op de foto te zetten in kostuum, en anderzijds om bij hoge (Nederlandse) temperaturen het “van kostuum wisselen binnen 3 minuten boven de 30 graden” te oefenen. Bij onze optredens zijn er namelijk geen andere dansgroepen aanwezig, dus moet Orient op het podium een dik half uur vullen. En aangezien we enerzijds Volendam / Marken dansen en anderzijds het Brabants Leven, is een hele snelle kostuumwissel nodig. Terwijl het orkest dan een nummertje speelt, moet de hele groep flitsend snel uit- en weer aankleden. Wetende dat het daar heel warm is, dat je al 20 minuten gedanst hebt, en dat je dan die bezwete kleren uit moet trekken en weer andere kleren aan moet, is dat een hele opgave. Donderdag lukte het nog net niet helemaal: na een minuut of 4 waren de meesten gereed.
Behalve dansen, werden ook nog een aantal zaken rond de reis doorgenomen, en verdeelde Lisette allerlei zaken die óók mee moeten naar Syrië. Bijvoorbeeld de kostuums voor de 2 Britse Morris dansers (David Brewster en John Harriyott) die ook te gast zijn op het festival en die met ons meereizen. In plaats van de mand waar normaal de meiboom in staat, houdt de ene nu die boom vast, en de ander het vaandel. Ze lijken vereerd met die rol, of zoals David het uitdrukte “I am sure, all being well, that we would be delighted to assist with your maypole. On my CV it will look very important: Officially Appointed Maypole Holder. I am not sure about the details of the job description, but we would consider it an honour.” Op donderdag werd die rol vervuld door de altijd behulpzame Mijco.
Helaas konden er geen bestelde geitenwollen sokken worden verdeeld, want om een of andere duistere reden kon onze marktkoopman die hartje zomer niet bestellen. In december maken we meer kans...
Tot opluchting van Els van het orkest, hoorden we donderdag van Syrian airlines dat ze haar kleine accordeon mee in het toestel mag nemen. Normaal moet alles wat zwaarder is dan 8 kilo onder in het ruim, maar daar kan een accordeon helaas niet tegen... En het andere lastige instrument, de contrabas, is inmiddels in Damascus gehuurd en onze contactpersoon Narina zorgt dat ie daar op ons wacht.
Naast boekjes over Nederland, nemen we deze keer ook wat zakjes stroopwafels mee, om daar uit te delen aan mensen die ons helpen, dus ook die zijn verdeeld over de deelnemers.
Het dansen ging aardig goed, maar deze keer was Petra extra streng op de afwerking van de dansen. Terecht, want straks staat de club op een heel groot podium, en in die spots gaat het natuurlijk opvallen als bijvoorbeeld de heren niet voldoende huppelen....
Wat ook wel erg leuk was, was dat onze ex-danser René even kwam kijken om ons succes te wensen. Hij had het er best moeilijk mee dat hij na zoveel optredens met Orient, nu niet meer mee kon.
Nu is het nog 2 daagjes tot het zondag is en wij richting Verre Oosten vliegen (het programma van onze optredens staat op de webs. Inmiddels heeft iedereen vervoer geregeld, want als je om 07:00 uur op Schiphol moet staan, zijn er nog geen treinen. En op de vraag wáár we elkaar aanstaande zondag op Schiphol, gaf tot ieders stomme verbazing Rienk van Koelen als enige het juiste antwoord: balie 21. Of was dat getal gebluft?
Als het goed is, zullen we vanuit Syrië jullie op de hoogte houden van onze belevenissen!
Groeten, Frits namens Orient.