Vrijdag 2 augustus: 5* Bejaardenhuis

Vanochtend trad Oriënt op in het 5* bejaardenhuis “Courtyard at Jamestown” in het stadje Provo, net buiten Springville. Nou heb ik al aardig wat bejaardenhuizen (en verpleeghuizen) gezien, maar nog nooit zo chique. Een prachtig gebouw in een groene omgeving, stijl landhuis. Met heeeel veel personeel, een restaurant à la carte voor de gasten, echte obers, en ga zo maar door.
Vantevoren moest er nog wat geoefend worden op het parkeerterrein, en Els zat op de stoep in een stoel haar nieuwe leen-accordeon uit te proberen. Het was wat lastig voor haar omdat de afstand tussen de toetsen kleiner was dan bij haar eigen accordeon, maar uiteindelijk klonk het uitstekend tijdens de voorstelling. We hadden 1 uur de tijd gekregen voor 3 series, inclusief omkleden in een piepklein hokje, maar dat lukte ook goed. En tijdens de pauzes speelde Vranje een paar leuke nummers. Hans had er wel voor gekozen om de tekst te kuisen, want normaliter hoor ik vaker de versie waarin met name de moeder andere namen krijgt.
Terwijl Oriënt danste, heeft Heidi de verpleegafdeling bezocht, waar ze met enkele patiënten contact kon leggen.
Na afloop gingen we in de auto van Tracy weer naar Springville, maar omdat we er met 6 man in moesten, plus een grote rolstoel, was het krap. In eerste instantie zat Lisette in de rolstoel, maar toen er ineens een heel stel politieauto’s bij een ongeval stonden, moest Lisette even uit beeld.
Daarna naar Wallmart voor de spullen om te koken, want Hein kookt een oven preischotel voor Tracy, haar vriendin Deborah, de ouders van Tracy en voor ons vieren. Die schotel was heerlijk en ging er goed in!
Toen we op het festivalterrein aankwamen, was het eerste dat we hoorden dat de accordeon van Els weer was gemaakt. Het had wel een halve dag in Salt Lake City gevergd, maar hij deed het weer prima. Volgens de reparateur was het instrument gevallen, want er zat een flinke deuk in. Maar niemand wist hoe of waar dat gebeurd zou zijn.
Verder werden er heel veel groepsfoto’s gemaakt in allerlei samenstellingen: met Merrell Hansen, de fotograaf waarvan we 3 avonden op een rij een heel pakket mooie foto’s van Oriënt kregen, met ander dansgroepen samen en met de gastouders van de Oriënters.
Het dansprogramma voor Oriënt was ditmaal Graaf Maurits, met de hele mooie kostuums. Voor Hans van Vranje had Petra ook nog een mooi bijpassend pak gemaakt. Dat liep allemaal prima, maar voor de eerste keer van dit festival had Oriënt de voorgeschreven 10 minuten grens overschreden (met 13 seconden). Hierdoor deze keer geen zak snoepjes…
Moe en voldaan ging iedereen naar zijn gastgezin.