Zaterdag 3 augustus: Laatste dag in Springville

Nog even over gisteren, vrijdag: Inmiddels staat er een filmpje bij het verslag over vrijdag met de slotdans van die dag, waar alle groepen aan meedoen. Orient staat na de introductie dans links achter op het podium.
Ander opmerkelijk punt over gisteren: enkele van onze dames hadden complimenten gekregen van hun gastgezin omdat ze zo zedig gekleed waren. De moeder vond het heel fijn dat haar 3 zoons geen dingen te zien kregen die moeder niet wilde dat ze zouden zien. Eerdere jaren was dat bij de toenmalige dansers wel anders geweest.
Vandaag hebben we een rustige dag gehouden. Niet zo heel vroeg op, al ging Deborah vandaag weer naar huis en omdat ze 12 uur moet rijden, had ze om 9 uur willen gaan. Dat werd uiteindelijk 11 uur, en we hebben haar natuurlijk heel hartelijk bedankt voor al haar hulp. Daarna hebben we onze was gedaan, zodat alles weer fris en fruitig is. Drogen gaat heel snel, bij 32 graden celcius in de volle zon.
Bob, de vader van onze gastvrouw, heeft vanmiddag gebarbecued. We dachten naar buiten te gaan, Frits had zich al met zonnebrand ingesmeerd, maar toen ze vroegen of we er klaar voor waren, bleek alles al gegrild in de keuken te liggen en hoefden we alleen nog maar met onze bordjes langs te gaan en op te scheppen. We kregen een flinke buffaloburger, die prima smaakte. Daarna hebben Petra en Lisette nog wat geschreven in het Holland Journaal boek dat we voor Tracy hebben en zijn we voorzichtig gestart met pakken, want zondag vertrekken we per bus uit Springville naar Bountiful.
Al vrij snel na de barbecue was het tijd om te vertrekken naar het afscheidsdiner van de organisatie van het festival. Inderdaad: weer eten! Alle buitenlandse groepen waren daar aanwezig, en de bijeenkomst startte met het uitwisselen van de cadeaus. In dat kader kregen de groepen allen een replica van het grote (3 m hoge) indianenbeeld dat in hun museum staat (schaal 1:10). Er werden de pizza’s geserveerd door de vrijwilligers, met een salade en water, met aansluitend nog een lekker ijsje.
Er was nog even tijd, en Els en een Amerikaanse gitarist en een banjo speelden samen een paar nummers. Toen lieten Trudy Peck en Els elkaar horen wat ze op de accordeon speelden. Al snel daarna deed er nog een Taiwanese muzikante mee. Toen Jannie met haar fluitje en later met de doedelzak. En zo werd het een gezellige volksmuzieksessie. Wat ook wel grappig was om te zien, was dat de leider van de Taiwanese groep een lineaalvormige scanner bij zich had waarmee hij de muziek scande en vervolgens liet zien op zijn iPad. Leuk!
Wat ook nog wel leuk is om te melden, is dat Mijco met zijn gastgezin heeft gewaterskied. Het ging uiteindelijk best wel een beetje redelijk, en er is een foto waarop hij op de skies achter de boot staat.
Daarna naar de eind voorstelling van het festival. Het was er goed druk en heel gezellig. De temperatuur was perfect en de Nederlandse serie liep prima. En ook bij het winkeltje waren er heel wat klanten. Omdat het de laatste voorstelling was, werden de organisatoren op het podium gehaald, en de Polynesiers hadden een knul die met fakkels jongleerde. Na afloop werden er talloze foto’s gemaakt met het respectievelijke gastgezin erbij.
Wij hebben na afloop thuis bij Tracy nog thee en koffie gezet en nog een tijdje zitten na praten. Deze keer heeft ze ons weer aardig wat verteld over het geloof van de mormonen. Ook hebben wij haar het Holland boek gegeven met een door ieder van ons persoonlijk geschreven boodschap er in. Daar was ze erg van onder de indruk.
Vreemd idee dat het nu bij jullie alweer 8.45 uur in de ochtend is en wij nu pas naar bed gaan hier.
Tot morgen